Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	hath closed 2 \| hath 1 \| closed 1

8 Poems contain در بست

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:13.4-13.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:13.4

German Translation

[1] درآ که در دل خسته توان درآید باز
بیا که در تن مرده روان درآید باز

[2] بیا که فرقت تو چشم من چنان در بست
که فتح باب وصالت مگر گشاید باز

[3] غمی که چون سپه زنگ ملک دل بگرفت
ز خیل شادی روم رخت زداید باز

[4] به پیش آینه دل هر آن چه می‌دارم
بجز خیال جمالت نمی‌نماید باز

[5] بدان مثل که شب آبستن است روز از تو
ستاره می‌شمرم تا که شب چه زاید باز

[6] بیا که بلبل مطبوع خاطر حافظ
به بوی گلبن وصل تو می‌سراید باز

[1] O true Beloved come ,so that ,in my shattered and grief - stricken heart ,power may enter again
Come so that ,in my dead body ,life may enter again .

[2] Come for separation from Thee hath closed my eye in such a way
That ,it ,only the opening of the door of union with Thee may perchance open again .

[3] That grief ,that ,like the black army of Zang took ,in blood ,my heart ,
By the troop of horse of joyousness of the Rum the country of Thy face ,will be effaced again .

[4] Before the mirror of the heart ,whatever I hold ,
Save the image of Thy beauty appeareth not again .

[5] Through fear of the desert ,evil make not thy heart the ihram ,bind on
For reflecteth not the man of the Path ,though from the desert ,or from the journey he cometh not again .

[6] Hafiz come .For the bulbul ,agreeable of heart ,
By the perfume of the rose - bed of union with thee ,singeth again .

[1] O komm! mein wundes Herz, erlang die Kräfte wieder,O komm! den todten Leib beseele Leben wieder

[2] O komm! die Trennung hat das Herz so fest verschlossenDaß nur dein Hochgenuß es kann eröffnen wieder.

[3] Das Mohrenheer des Grams, das mich in Blut versenkteSchlug nun die weiße Schaar von deinen Wangen wieder.

[4] Ich halte was ich will vor meines Herzens SpiegelSo strahlet er mir nichts als deine Schönheit wieder

[5] Das alte Sprichwort sagt: daß Nächte schwanger sindDie Sterne zähl' ich nun zu sehn was sie gebähren.

[6] O komm! die Nachtigall von dem Gemüth HafisensKommt auf den Duft der Rosen des Genußes wieder.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.4-27.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.4

German Translation

[1] به وقت گل شدم از توبه شراب خجل
که کس مباد ز کردار ناصواب خجل

[2] صلاح ما همه دام ره است و من زین بحث
نیم ز شاهد و ساقی به هیچ باب خجل

[3] بود که یار نرنجد ز ما به خلق کریم
که از سؤال ملولیم و از جواب خجل

[4] ز خون که رفت شب دوش از سراچه چشم
شدیم در نظر ره روان خواب خجل

[5] رواست نرگس مست ار فکند سر در پیش
که شد ز شیوه آن چشم پرعتاب خجل

[6] تویی که خوبتری ز آفتاب و شکر خدا
که نیستم ز تو در روی آفتاب خجل

[7] حجاب ظلمت از آن بست آب خضر که گشت
ز شعر حافظ و آن طبع همچو آب خجل

[1] Even as in the rose - season the time of manifestations of glories of mysteries of repentance of wine love I became ashamed ,
So of un - upright conduct abandoning wine - drinking let none be ashamed .

[2] My counsel the circulation of the cup is all the snare of the Path and ,of the argument ,
On account of the lovely one ,or of the Saki ,in no way am I ashamed .

[3] It may be that ,through His compassionate nature ,the true Beloved asketh not my sin
For ,of question I am vexed and of answer ,ashamed .

[4] Of the blood ,that ,last night ,went flowing from the pavilion of the eye ,
In the sight of the night - prowlers of sleep that come upon the path of the eye we were ashamed .

[5] Lawful it is ,if the intoxicated narcissus cast down its head
For ,of that Beloved's eye full of wrath ,it became ashamed .

[6] Than the resplendent sun ,more beauteous of face ,thou art .Thanks to God
That ,in the sun's face ,of thee O murshid I am not ashamed .

[7] The veil of the Zulmat darkness the gleaming water of life of Khizr established for the reason that it became ,
Of the pure nature of Hafiz and of this his poetry lustrous like water ,ashamed .

[8] Beneath the lip ,poison - laughter ,why expresseth the cup ,
If ,of Thy ruby lip ,the ruddy wine became not ashamed

[9] Its face in the veil of the shell ,it the pure pearl concealed on that account ,
That ,of the pearls of my lustrous verse ,the pearl of pure water became ashamed .

[1] Ich habe nie vor deiner ThürNoch meine Wangen abgewendet,Durch Gottes Gnade hab' ich michDerselben nicht zu schämen.

[2] Ich fieng an in der RosenzeitDer Reu' des Trinkens mich zu schämen,Und doch soll Niemand deß, was erNicht recht gethan sich schämen.

[3] Es ist die EingezogenheitAuf meinem Wege nur ein Fallstrick,Denn ich will mich der Schönen nichtUnd nicht der Schenken schämen.

[4] Die Freundinn wird ob ihrer HuldMit Fragen mich vielleicht verschonen,Mich kränkt die Frage und ich mußDer Antwort mich nur schämen.

[5] Des Blutes halb, das gestern nachtsGeflossen ist von meinen Augen,War vor den Nachtgesichtern ichIm Falle mich zu schämen.

[6] it allem Recht hängt die NarzißDen Kopf auf eine Seite nieder,Sie muß sich vor des Liebchens Aug'Sobald es zürnet, schämen.

[7] Es überscheint der Sonnenglanz,Der Glanz von deinem Angesicht,Gott sey gelobt! ich habe michVor dir doch nicht zu schämen. Warum, lacht wohl das Glas voll WeinSo giftig zwischen deinen Lippen?Es muß vor dem Rubin des MundsDer Wein gewiß sich schämen. Die Perle hat ihr AngesichtVersteckt im Schleier einer Muschel;Denn vor den Perlen des GesangsMuß sie sich billig schämen. D

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.16-10.16

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.16

German Translation

[1] درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد

[2] چو مهمان خراباتی به عزت باش با رندان
که درد سر کشی جانا گرت مستی خمار آرد

[3] شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

[4] عماری دار لیلی را که مهد ماه در حکم است
خدا را در دل اندازش که بر مجنون گذار آرد

[5] بهار عمر خواه ای دل وگرنه این چمن هر سال
چو نسرین صد گل آرد بار و چون بلبل هزار آرد

[6] خدا را چون دل ریشم قراری بست با زلفت
بفرما لعل نوشین را که زودش باقرار آرد

[7] در این باغ از خدا خواهد دگر پیرانه سر حافظ
نشیند بر لب جویی و سروی در کنار آرد

[1] Plant the tree of friendship ,that ,to fruit ,the heart's desire bringeth
Up - pluck the bush of enmity ,that countless troubles bringeth .

[2] When thou art the guest of the tavern of love with profligates holy travellers be with respect
For ,O beloved ,if thou be only a dreg - drinker ,the intoxication ,of wine - sickness of the love for God even this dreg bringeth .

[3] The night of society with beloved ones reckon plunder .For ,after our time ,
The sphere many a revolution maketh many a night winter and day spring bringeth .

[4] Laila's litter - keeper ,in whose order is the moon's cradle ,
O God into his heart cast the wish that ,passing by the abode of Majnun ,he may cause .

[5] O heart desire the spring season .If not ,every year ,this sward the world
A hundred beautiful roses ,like the wild rose ,and a thousand birds like the nightingale bringeth .

[6] Since ,with Thy tress ,my wounded heart hath established a covenant ,for God's sake ,
Order Thy sweet ruby lip that to rest ,its the heart's state ,it may bring .

[7] In this garden the world Hafiz ,gray of head ,asketh God
That ,by the marge of the stream ,he may sit and into his embrace ,a cypress may bring .

[1] Pflanze den Baum der Freundschaft, Der Frucht des Wunsches bringt, Tilge den Zweig der Feindschaft, Der Schmerz und Qualen bringt.

[2] Bist du ein Gast der Schenke, Begegne Trunknen gut, Weil dein Betragen dir sonst Verdruß und Kopfweh bringt.

[3] Nütze die Nachtgespräche, Indem in unsrer Zeit, Weltengeschick der Tage Und Nächte viele bringt.

[4] Sende dem Herzen Leila's, Worinn der Mond sich wiegt, Einen Gedanken, der sie Medschnun näher bringt,

[5] Wünsche des Lebens Frühling! Weil diese Flur nicht stets Vögel und Blumen bringt, Narziße's und Bülbül.

[6] Wahrlich der Winde Busen Vertrauet auf dein Haar, Deinem Rubin befehle, Daß er's zur Ordnung bringt. Niedergefallen bist du Mit tausend Pfunden Herz! Siehe nun! daß ein Becher Mit Wein zur Ruh' dich bringt.

[7] Siehe! Hafis erflehet, Daß ihn sein Loos zum Rand Eines Gewässers, zum Busen Von Euer Ceder bringt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.20-10.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.20

German Translation

[1] دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

[2] به خط و خال گدایان مده خزینه دل
به دست شاهوشی ده که محترم دارد

[3] نه هر درخت تحمل کند جفای خزان
غلام همت سروم که این قدم دارد

[4] رسید موسم آن کز طرب چو نرگس مست
نهد به پای قدح هر که شش درم دارد

[5] زر از بهای می اکنون چو گل دریغ مدار
که عقل کل به صدت عیب متهم دارد

[6] ز سر غیب کس آگاه نیست قصه مخوان
کدام محرم دل ره در این حرم دارد

[7] دلم که لاف تجرد زدی کنون صد شغل
به بوی زلف تو با باد صبحدم دارد

[8] مراد دل ز که پرسم که نیست دلداری
که جلوه نظر و شیوه کرم دارد

[9] ز جیب خرقه حافظ چه طرف بتوان بست
که ما صمد طلبیدیم و او صنم دارد

[1] That heart that is the hidden - displayer and that the cup of Jamshid hath ,
For a seal ring of Sulaiman that awhile became lost ,what grief is it that it hath

[2] To the beard or to the mole ,of beggars outward lovers ,who ,before the true Beloved ,are like beggars give not the heart's treasure
Give to the hand of a king - like one ,who it precious hath holdeth

[3] Not every tree endureth the violence of autumn :
The slave of resolution of the cypress ,I am ,who this foot of endurance hath .

[4] Hath arrived that season ,when from joy like the intoxicated narcissus ,
He placeth it at the goblet's foot as price for wine who sixdirhams hath .

[5] Now ,like the rose hold not back gold for the price of wine
For ,suspicion of thee ,by a hundred defects ,absolute reason Jibra ,il or the Light of prophecy hath .

[6] With the hidden mystery ,none is acquainted utter not the tale of the forbidders of wine
The path into this sacred enclosure ,what confidant friend of the heart hath .

[7] My heart that used to boast of solitude ,now a hundred occupations ,
With the morning breeze ,on account of the perfume of Thy tress hath .

[8] The heart's desire of whom may I seek Since there is no heart - possessor ,
Who ,splendour of sight ,and habit of liberality ,hath .

[9] From the pocket of Hafiz's religious garment ,what profit can one gain
For from him we seek the eternal ; and his own work with a beloved he hath .

[1] Sieh! mein Herz, das vom Verborgnen Kunde, Kunde von Dschemschidens Becher hat, Nimmer eines einz'gen Ringes wegen, Den es irre geht, Kummer hat!

[2] Gieb den Schatz des Herzens in die Hände, Von dem Maal und Flaum der Bettler nicht, Aber gieb ihn einem mächtigen Schahe, Der denselben hoch in Ehren hat.

[3] Nicht ein jeder Baum kann widerstehen Diesen Herbstorkanen, Gram und Schmerz. Doch ich bin der Sklave der Cypreße, Deines Wuchses, welcher Wahrheit hat.

[4] Die sechs Blätter am Narzißenkelche Wollen gar nichts anders sagen, als: Jeder lege in des Glases Boden Die sechs Pfennige, die er noch hat.

[5] Da die Zeit des Frühlings nun gekommen, Spar' so wenig als die Rose Gold, Weil die Geizigen die Rose Im Verdacht von hundert Fehlern hat.

[6] Niemand hat von dem Geheimniß Kunde, Spar' dir also die Erzählung auf, Sage an, wo ist der Hochbetraute, Welcher Kunde vom Geheimniß hat?

[7] Sieh, mein Herz, das sich zuvor gepriesen, Seiner freyen Unabhängigkeit, Siehe, wie es mit dem Dufte deiner Locken Tausendfach zu schaffen hat.

[8] Wen soll ich um meines Herzens Wünsche Wenn soll ich drum foderen mit Recht, Da ich keinen Herzenspfleger kenne, Der die Kunst, mir schön zu thun, besitzt.

[9] Was entspringt für Nutzen aus Hafisens Heucheleibeflecktem Ordenskleid? Wir verlangen nach des Ew'gen Antlitz, Während er nur einen Abgott hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.94-10.94

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.94

German Translation

[1] در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

[2] عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند

[3] جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند

[4] عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند

[5] مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند

[6] وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند

[7] لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند

[8] مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند

[9] گر به نزهتگه ارواح برد بوی تو باد
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند

[10] زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند

[11] گر شوند آگه از اندیشه ما مغبچگان
بعد از این خرقه صوفی به گرو نستانند

[1] Astonied at our glance - playing in love's path those void of vision the men of shara' are
As I appeared infidel ,or lover of God so I am the rest ,they know .

[2] The sages are the centre of the compass of existence but
Love knoweth that ,in this circle of love they head - revolving their learning in love's path being useless are .

[3] Not alone is my eye the splendour - place of His cheek
Revolving this very mirror ,the sun and the moon are .

[4] With the lip of those sweet of mouth ,God established my covenant of service
We all slaves are and these lords are .

[5] Poor having only the woollen religious garment are we and desire for wine and for the minstrel ,we have
Alas if ,in pledge ,the woollen khirka they take not .

[6] The union of the sun the true Beloved reacheth not to the blind bat common persons
For ,in this mirror even those of vision astonied are .

[7] To make boast of love and lament of the tyranny of the beloved O excellent the boast of falsehood
Deserving of separation ,love - player - like these are .

[8] O beloved perchance Thy dark intoxicated eye will teach me abstinent the work of intoxication
If not ,capable of combining abstinence and intoxication ,not all are .

[9] If to the pleasure - place the world of souls ,the wind carry Thy perfume ,
In scattering for thee the jewel of their existence ,reason and soul scatter .

[10] Zahid if Hafiz practise not profligacy ,what fear Know
From that tribe that readeth the Kuran ,the demon fleeth .

[11] If the young magians become acquainted with our ill - thought ,
After this ,in pledge ,the Sufi's khirka they take not and from him flee

[1] Ueber meines Liebchens Aeugeln Staunen alle Unerfahrne, Ich bin so wie ich erscheine, Während sie es anders wissen.

[2] Weise sind zwar sonst das Mittel, Von der ganzen Schöpfung Kreise; Doch die Liebe weiß, daß selbe In dem Kreise sich oft drehen.

[3] Nicht mein Aug' allein betrachtet Die Liebkosungen der Wangen, Mond und Sonne machen immer Diesem Spiegel ihren Kreislauf.

[4] Gott der Herr hat meine Tage An Süßlippichte gebunden, Ich bin ihr ergebner Sklave, Sie allein sind meine Herren.

[5] Wir sind ganz zu Grund gerichtet, Wünschen dennoch Wein und Sänger, Ach! wenn die befleckte Kutte Nun der Wirth zum Pfand nicht nähme.

[6] Zu dem Lichtgenuß der Sonne Kann ein Blinder nicht gelangen, Weil vor diesem Spiegel Seher Selbst verblendet niederfallen.

[7] Was ist das, mit Liebe prahlen, Und zugleich auf Freunde schmählen, Solche Liebende verdienen, Mit der Flucht gestraft zu werden.

[8] Jeder kann von deinen schwarzen Augen lernen einen Kunstgriff, Denn nicht Jeder kann im Rausche Die Enthaltsamkeit bewahren.

[9] Wenn zum Sammelplatz der Geister, Deinen Hauch der Ostwind brauchet, Streuen sie Verstand und Seele, Als ob es nur Locken wären.

[10] Freilich kann den Rausch Hafisens, Nicht der Eremit verstehen, Denn der Teufel flieht vor jenen Leuten, die den Koran beten.

[11] Wenn von meinen Herzensplanen Schenkenjungen Nachricht hätten, Würden sie der Frommen Kutten Nimmermehr zum Pfande nehmen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.124-10.124

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.124

German Translation

[1] هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

[2] از دماغ من سرگشته خیال دهنت
به جفای فلک و غصه دوران نرود

[3] در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند
تا ابد سر نکشد و از سر پیمان نرود

[4] هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است
برود از دل من و از دل من آن نرود

[5] آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت
که اگر سر برود از دل و از جان نرود

[6] گر رود از پی خوبان دل من معذور است
درد دارد چه کند کز پی درمان نرود

[7] هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان
دل به خوبان ندهد و از پی ایشان نرود

[1] From the tablet of my heart and soul ,Thy image ,ever goeth not
From my recollection ,that proudly moving cypress ever goeth not .

[2] O true Beloved from my distraught brain ,the image of Thy cheek ,
By the sky's violence and time's wrath ,goeth not .

[3] In eternity without beginning ,covenant with Thy tress - tip ,my heart established
Till eternity without end ,it draweth not forth its head and ,from the head of the covenant ,goeth not .

[4] Save the load of grief for Thee ,whatever is in my wretched heart ,
Goeth from my heart ; but from my heart that grief's load goeth not .

[5] In my heart and soul ,my love for Thee hath taken a place ,such
That even if my head life goeth ,from my soul ,my love for Thee goeth not ,

[6] If for the pursuit of lovely ones ,my heart goeth ,'tis excusable
It hath love's pain .What may it do if ,for remedy - sake ,it goeth not

[7] Whoever head - bewildered like Hafiz ,wisheth not to become
Giveth not his heart to lovely ones and ,in pursuit of them ,goeth not .

[1] Aus der Tafel meines Herzens wird Dein Gemälde nie ausgehen, Diese schwanke Zeder wird Nie aus der Erinnrung gehen.

[2] Deiner Wangen Fantasie Wird nach allem Himmelsleiden, Wird nach aller Pein der Welt, Nicht aus meinem Geiste gehen.

[3] Ewig her schon ward mein Herz Deinen Locken angebunden, Und in Ewigkeit wird&#

[4] Alles was in meiner Brust Ausser deinen Leiden liegt, Alles, alles geht hinaus, Dieses eine will nicht gehen.

[5] Deine Liebe hat sich fest In mein Innres eingenistet, Und verlier' ich auch den Kopf, Wird die Liebe nicht ausgehen.

[6] Geht mein Herz den Schönen nach, So ist es ihm zu verzeihen, Es ist krank, wie soll es denn Nicht nach Arzeneien gehen?

[7] Wer da wünscht, nicht wie Hafis, Schwindlicht in dem Kopf zu werden, Schenke Schönen nicht sein Herz, Soll auf ihrem Pfad nicht gehen?

[146] ;s nie Aus dem Bund der Treue gehen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.18-4.18

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.18

German Translation

[1] خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست
گشاد کار من اندر کرشمه‌های تو بست

[2] مرا و سرو چمن را به خاک راه نشاند
زمانه تا قصب نرگس قبای تو بست

[3] ز کار ما و دل غنچه صد گره بگشود
نسیم گل چو دل اندر پی هوای تو بست

[4] مرا به بند تو دوران چرخ راضی کرد
ولی چه سود که سررشته در رضای تو بست

[5] چو نافه بر دل مسکین من گره مفکن
که عهد با سر زلف گره گشای تو بست

[6] تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال
خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

[7] ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت
به خنده گفت که حافظ برو که پای تو بست

[1] When the form of thy heart alluring eye - brow ,God established .
In thy glances ,the solving of my work ,He established .

[2] In the dust of the Path ,me and the cypress of the sward ,it time planted ,
Since ,a garment of fine nargasin cloth for thee ,time established .

[3] From our work ,and from the heart of the rose - bud ,a hundred knots of difficulties it the breeze of the rose loosed ,
When ,in desire of thee ,its own heart the breeze of the rose established .

[4] With Thy bond ,the sphere's revolution made me content
But ,what profit ,when ,the end of the thread in Thy will ,it the sphere's revolution established .

[5] On my wretched heart ,cast not a knot like the twisted musk - pod .
For ,with Thy tress ,knot - loosening ,a covenant it my heart established .

[6] Breeze of union thou thyself wast another life like life without fidelity
Behold my heart's fault that ,hope in fidelity to Thee ,my heart established .

[7] O beloved I said On account of thy violence ,I shall depart from the city
Laughing ,the beloved spake saying Hafiz go .Thy foot ,of dwelling here who established

[1] Gott hat deiner Augenbrauen Schöne Formen gebunden, Er hat meines Lebens Freude An dein Lächeln gebunden.

[2] Er hat mich und die Cypreße In die Erde gesenket, Seit er den Narzißenstiel nach Deinem Wuchse gebunden.

[3] Hundert Herzensrosen werden Durch den Ostwind eröffnet, Die durch Sehnsucht verbunden.

[4] Deine Banden trag' ich, und der Himmel ist es zufrieden, Doch umsonst! der Faden ist an Deinen Willen gebunden.

[5] O zerdrück' mein armes Herz nicht, Wie den Beutel des Moschus, Denn es ist mit deinen Locken Kraft Verträgen verbunden.

[6] Ach du schenkest auch andern Leben, Zarter Hauch des Genusses, Sieh den Irrthum, sieh ich glaubte Mich an Treue gebunden.

[7] Deiner Strenge müde sprach ich: Aus der Stadt will ich fliehen, Flieh Hafis, so sprachst du lächelnd, Flieh, dein Fuß ist gebunden.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.80-4.80

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.80

German Translation

[1] زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

[2] بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت

[3] رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

[4] در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

[5] چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی
جانا روا نباشد خون ریز را حمایت

[6] در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت

[7] از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت

[8] ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

[9] این راه را نهایت صورت کجا توان بست
کش صد هزار منزل بیش است در بدایت

[10] هر چند بردی آبم روی از درت نتابم
جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت

[11] عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ
قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت

[1] On account of that heart - cherishing beloved ,thanks mixed with complaint are mine and ,verily ,this is wonderful
If thou be a subtlety - understander of love list well to this tale .

[2] Rewardless was and thankless every service that I rendered
O Lord void of kindness let none be the served one master

[3] To profligates ,thirsty of lip ,none giveth even a little water
Thou mayest say : Those recognising holy men have departed from this land .

[4] O heart In His tress - like noose ,twist not ,and from its fancy come out For ,there ,
Thou seest severed heads ,crimeless ,guiltless .

[5] With a glance ,Thy eye drank our blood and Thou approvest
Soul of mine lawful is not protection to the blood - shedder .

[6] In this dark night the world lost to me became the path of my purpose knowledge of the true Beloved
O Star of guidance the Murshid ,perfect and excellent come forth from the corner and help

[7] From every direction ,where I went naught increased to me save terror .
Beware of this desert ,and of this endless Path .

[8] O sun of lovely ones my heart consumeth
Contain me ,a moment ,in the shade of thy protection .

[9] Of this Path of love the end openeth no form
For ,in its beginning ,are a hundred thousand stages and more .

[10] Although ,thou snatchedest my honour and madest me despicable I turn not my face from Thy door
More pleasant is violence from the Beloved ,than from the enemy ,courtesy .

[11] To thy complaint ,love reacheth ,if like Hafiz
Thou recite by heart the Kuran with the fourteen traditions .

[1] Klagen und Danken zugleich muß ich herzschmeichelnden Freunden, Höre die Sage, wenn du kundig der Liebe dich dünkst,

[2] Ohne Lohn und Dank hab' ich Ihm Dienste geleistet, Nimmer sey er bedient, ohne Gewährung o Herr!

[3] Wasser verweigert man uns Betrunknen mit trockenen Lippen, Sind denn aus diesem Land Kenner der Weisheit entflohn!

[6] In der finsteren Nacht verlor ich die Straße des Zieles, Du, mein leitend Gestirn, komm aus dem Winkel hervor!

[7] Jeder Schritt, den ich gieng, vermehrte mein Schrecken und Grauen, Nimm dich vor Wüsten in acht, vor dem unendlichen Weg.

[9] Niemand vermag dem Weg' ein gewißes Ende zu stecken; Hunderttausend giebts Posten im Anfang allein.

[10] Wie du mich immer auch schmähst, ich wende mich doch von der Thür nicht. Ueber die Ehren des Feinds geht mir der Schimpf von dem Freund'.

[11] Du erflehst die Liebe zuletzt, wenn du, wie Hafis, einst Zweimal sieben getheilt, liest und behältst den Koran.